İstifçilik

H4m4...6qVt

15 Feb 2024

ABD'de 40 kişiden 1'inde istifleme bozukluğu var. Yeni bir tedavi yardımcı olabilir. 
Sanal gerçeklik yalnızca video oyunları için geçerli değildir. İstifleme bozukluğu olan kişilerin eşyalarını değerlendirmelerine ve evlerini düzenlemelerine yardımcı olabilir.

Çoğumuzun, bırakmakta zorlanacağı en azından birkaç değerli eşyası vardır. Ancak istifleme bozukluğu olan kişiler (Amerika Birleşik Devletleri'nde yaklaşık 40 kişiden 1'i), yaşam kalitelerini düşüren ve artan hastalık riski nedeniyle güvenliklerini tehlikeye sokan ciddi şekilde darmadağın bir çevre anlamına gelse bile, eşyalarının çoğunu ellerinde tutmak zorunda kalıyorlar . yangın, küf veya kemirgen istilası veya kişisel yaralanma.

Florida Eyalet Üniversitesi'nde seçkin bir psikoloji araştırma profesörü olan Brad Schmidt, "İstifleme bozukluğu olan insanlar, evlerindeki eşyaların üzerlerine düşmesi nedeniyle bile öldüler" diyor.

İstifleme bozukluğu için birkaç yerleşik tedavi mevcut olsa da uzmanlar yeni tedavilere ihtiyaç duyulduğunu söylüyor. Şimdi Stanford Üniversitesi'ndeki bilim adamları, istifleme bozukluğu olan bireylerin dağınıklığı gidermenin hissini ve faydalarını deneyimlemesine yardımcı olmak için sanal gerçeklik teknolojisini kullanan yeni bir strateji araştırıyorlar.

Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde psikiyatri ve davranış bilimleri profesörü ve araştırmanın baş yazarı Carolyn Rodriguez, "Bu, istifleme bozukluğu olan hastaların, kendi evlerinin simülasyonlarında değerli nesneleri bırakma pratiği yapmalarına olanak tanıyan ilk çalışmadır" diyor. çalışma.

Türünün ilk örneği olan bir çalışma

Psikiyatri Araştırmaları Dergisi'nde yayınlanan son pilot çalışma, sanal gerçeklik kulaklığı ve el tipi kontrol cihazlarıyla desteklenen terapinin, istifçilik yapan kişilere, gerçek hayatta alanı düzenlemeden önce evlerinin bir simülasyonunu kullanarak eşyalarını bırakma konusunda yardımcı olabileceğini gösteriyor.

Rodriguez, "Biriktirme bozukluğunun temelinin eşyalara bağlanma ve bırakma güçlüğü içerdiğini biliyoruz, dolayısıyla bunu yapmak bu araştırmada yer alan tedavilerden biridir" diyor.

Çalışma 16 hafta boyunca gerçekleştirildi ve tamamı istifleme bozukluğu tanısı alan katılımcıların, evlerinin sanal modellerine girerek, kendilerini bağlı hissettikleri eşyaları ayırma ve atma konusunda pratik yapmalarına olanak tanıdı. Evlerinin ve eşyalarının sanal düzeni, 3 boyutlu bir simülasyon oluşturmak için yüklenen fotoğraflarla oluşturuldu, böylece eşyalar, atmaya çalışmadan önce her katılımcı tarafından biliniyor ve değer veriliyordu.

Rodriguez, "Katılımcıların yüzde 78'i, sanal gerçekliğin gerçek hayattaki atma oranını artırmaya yardımcı olduğunu belirtti" diyor.

Bu tür sonuçlar, özellikle de araştırmaya katılanların yaşlarının 60 ile 73 arasında olduğu (istifçiliğin en yaygın olduğu grup) göz önüne alındığında umut verici . Smith College'dan emekli psikoloji profesörü ve Stuff

 kitabının ortak yazarı Randy Frost, nüfusun yaklaşık  yüzde 2,6'sının  bu bozuklukla mücadele ettiğini, ancak yaşlı bireylerde yaygınlığının "yüzde 6 kadar yüksek" olduğunun bilindiğini söylüyor.  : Kompulsif İstifçilik ve Şeylerin Anlamı.

Önceki araştırmalara dayanarak

Stanford çalışması, Chicago Üniversitesi'nde 2020'de yayınlanan ve istifleme bozukluğuyla mücadele eden bireylerin, dağınıklığın olduğu evlerinin bir görüntüsünü keşfetmek için sanal gerçekliği kullanarak temiz bir çevreye sahip olmaya motive olduklarını gösteren çalışmaya dayanıyor. kaldırıldı.

Ancak Stanford araştırması, yaşlı yetişkinleri hedef alması ve katılımcıların bu temizlik sürecine katkıda bulunmalarına olanak sağlaması açısından benzersizdir; bu, kendilerini duygusal olarak her bir öğeden ayırmada çok önemli bir adımdır.

Chicago Üniversitesi'nde psikiyatri ve davranışsal sinir bilimi doçenti ve 2020 çalışmasının baş yazarı Gregory Chasson, "Anksiyete nedeniyle tedavi aramak veya tedaviye devam etmek konusunda genellikle tereddüt ettikleri için istifleme sorunu yaşayan insanlara yardımcı olmak için yaratıcı araçlara ihtiyacımız var" diyor. . Bu yeni Stanford araştırması, "böyle yaratıcı bir araç için umut verici sonuçlar sunuyor: sanal gerçeklik."

Bu teknoloji aynı zamanda istifleme bozukluğu hastalarını ruh sağlığı uzmanlarıyla daha pratik yollarla bağlantı kurmada da yardımcı olabilir. Örneğin, mevcut istifleme tedavi protokollerinin çoğu hastaya motivasyon ve atma konusunda yardım sağlayan bir terapistin ev ziyaretlerini içerir.

Frost şöyle açıklıyor: "Terapistlerin seyahat kısıtlamaları veya hastaların başkalarının evlerine girmesine izin verme konusundaki çekingenliği nedeniyle bu tür bir yardım çoğu zaman imkansızdır." "Sanal tedavi bu zorlukları ortadan kaldırır ve bu zor bozukluğu tedavi etme yeteneğimizde önemli bir ilerlemeyi temsil eder."

Zayıflatıcı bir bozukluk

Biriktirme bozukluğu, ancak 2013 yılında gerçek bir psikiyatrik bozukluk olarak kabul edilen, yeterince teşhis edilmeyen ve yeterince tedavi edilmeyen bir durumdur

Frost, "Biriktirme bozukluğu, eskiden düşünüldüğünden çok daha yaygındır" diyor. Bu kadar uzun süre yeterince tanınmamasının bir nedeni, "biriktirme bozukluğuyla mücadele edenlerin tedavi arama konusunda isteksiz olma eğilimi" idi, diyor Princeton, New Jersey'de bulunan ve biriktirme bozukluğunun tedavisinde uzmanlaşmış klinik psikolog Marla Deibler. Bu tür bireyler bu davranıştan utanabilir ve bazıları, aile üyeleri olaya dahil olana kadar bir sorunları olduğunu fark edemezler.

Boston Üniversitesi sosyal hizmet fakültesi fahri dekanı ve Hoarding kitabının ortak yazarı Gail Steketee, "İstifçilikle ilgili bir sorunları olduğuna inanmayanlar sıkıntı yaşamayabilir, ancak onlarla birlikte veya yakınında yaşayanlar muhtemelen yaşıyor" diyor: Herkesin Bilmesi Gerekenler.

Nitekim eşya birikiminin sorun haline geldiğinin işaretlerinden biri de kişinin yaşamını kısıtlamaya başlaması veya odaların amacına uygun kullanılmasını engellemesidir. Örneğin, mutfak tezgahı üzerinde hijyenik yemek hazırlanmasını engelleyen eşya yığınları ya da yatakların ya da yatak odalarının her tarafında yığılan eşyalar uyku kalitesini bozar.

Chasson, "Bozukluk aynı zamanda ilişkilerde sorunlar anlamına da gelebilir; örneğin bir kadının kocasını artık onun dağınıklığı içinde yaşayamayacağı için terk etmesi gibi." diye ekliyor.

Nereden yardım alınır?

Sanal gerçeklik cihazları henüz araştırma aşamasında olsa da, iyi haber şu ki, biriktirme bozukluğuyla mücadele eden bireylerin başka tedavi seçenekleri de mevcut. Biriktirme bozukluğu için en çok çalışılan

ve kanıtlanmış tedavilerden biri bilişsel davranış terapisidir; terapistin hastaya dürtüleri, düşünceleri ve davranışları üzerinde hissettiği kontrolü nasıl geliştireceğini göstermek için belirli uygulamaları takip ettiği bir tür psikoterapidir.

Schmidt, "Biriktirme bozukluğu için bilişsel davranış terapisi tedavisi kolay değildir, ancak hastayı motive edecek yetenekli bir terapistle, onların hayatında büyük bir fark yaratabilirsiniz" diyor.

Uzmanların etkili olduğunun kanıtlandığını söylediği istifleme bozukluğu için başka konuşma terapisi türleri ve oldukça yapılandırılmış atölye çalışmaları da var.

İlk etapta eve hangi eşyaların getirildiğini kontrol etmek gibi önleyici tedbirler de faydalı olabilir. Frost, "Araştırmalar, istifleme bozukluğu olan birinin evine bir eşyanın girdiğinde nadiren kullanıldığını gösterdi" diyor. İstifçilik yapan kişilerin aile üyeleri, eve daha fazla eşya girmesinin engellenmesinde ve kişinin yaşam alanındaki dağınıklığın sorun oluşturacak kadar biriktiğinde ortadan kaldırılmasına yardımcı olabilir. Biriktirme bozukluğu konusunda uzmanlaşmış tedavi uzmanlarının ek ipuçlarını, kaynaklarını ve isimlerini Uluslararası OKB Vakfı istifleme merkezi web sitesinde

 bulabilirsiniz  . Deibler, istifleme bozukluğuyla mücadele eden bireye "sabırlı ve kendine şefkatli davranın" tavsiyesinde bulunuyor. "Yalnız olmadığınızı ve yardımın olduğunu bilin."