Nedir bu “Durabilmek”?

Merhaba, bu kez bir açıklamadan ziyade bir iç dökme postuyla karşınızdayım 🙃 olduğum şehirde memleketin genelinde olduğu gibi soğumaya iyiden iyi yüz tutmuş bir hava var. Bende kış modunda bir şeyler anlatmak istedim.

Bazen durmak iyidir. Kendinle olmak, evde olmak, çay demlemek… Her zaman bir yerlere koşturmak zorunda değiliz. Durmak vakit kaybı da değildir. İnsan zihni ve bedeni bazen vites küçültmek ister. Günümüz standartları kendimizle bile sürekli yarış halinde olmamızı ister. Oysa yetişecek yer neresidir? Nereye vardığımızda %100 tatmin olacağız? Bunun maalesef bir sonu yok. Bundan bir kaç yıl evvel, yatmadan yatmaya eve girdiğim bir dönem vardı. Hem işim gereği hem de keyfimce sürekli bir yerlere koşturuyor, birileriyle buluşuyordum. Sonra bir gece eve geldiğimde babam bir cümle kurdu bana. “Ben senelerce gezdim de şehri bitiremedim Hazal.” Dedi. Babam şimdi 58 yaşında ve hala aktif olarak koşturuyor. Hala şehri bitiremedi. Dedim ya zaten bunun bir sonu yok. İçsel huzurumuzu nerede ve nasıl buluyorsak doğru yer orasıdır. Durmak iyidir. Biraz durabilir miyiz?

yazıyı yazarken bana eşlik eden şarkıyı da iliştiriyorum buraya. okurken size de eşlik eder belki...