Ve yıllarca sonra kadının ölüsünü bir bulantı cenazesi gibi kaldırdılar içimden.

Türk edebiyatının övüneceği nice şairi vardır. Kendimizi çoğu zaman eksik görmekten olsa gerek -ki çoğunlukla haklı ve faydalı bir düşünce- bazı alanlardaki zenginliklerimizi de fark edemiyoruz. Farklı coğrafyalardan şairler, şiirler okumayı severim. Bazen anadilinde bazen çeviri. Kendi tecrübemle diyebilirim ki Türk şiir zengindir, bir dolu üst düzey şairimiz olmuştur. Osmanlı divan edebiyatından gelen geleneğin ve anadolu sözlü edebiyatının sanırım bunda etkisi çoktur. Fakat konumuz şiir tarihi değil, rengarenk şairlerimizdir ve kıymeti pek anlaşılamış Edip Canseverdir.


Şiir severlerden tanıyan çoktur, anlayan bir kesim vardır, tadına varan azdır. Neden ve nasılını konuşmak için değil, bir başyapıt şiiri hatırlatmak için yazmak istedim: '' Ben Ruhi Bey Nasılım''!

...
O ben ki
Bir kadında bir çocuk hayaleti mi
Bir çocukta bir kadın hayaleti mi
Yalnızca bir hayalet mi yoksa
...

Belki bu dizeler güzel bir şiirin keyfini yaşatır ve bu devam ettikçe bitmemesini isteyeceğiniz eseri okumak istersiniz.

Okumak, yazmak, öğrenmek, okula ilk gittiğiniz o gün, harfleri ve alfabeyi öğrenme çabanız, ilkokul, lise, üniversite. Kadınlar, aşklar, yaşanmışlıklar ve yaşanmamışlıklar. Arada olup bitenlerde bazen unutmadıklarınız vardır. Ne olursa olsun hayat gün gelir size ait olmayanları alır götürür içinizden. Cansever'in deyimiyle:

''Ve yıllarca sonra kadının ölüsünü
Bir bulantı cenazesi gibi kaldırdılar içimden.''